żelazo I
biała broń
[Sława] Odbiła się, jak od skał, od Moskwy szeregów, Które broniły Litwę murami żelaza Przed wieścią dla Rosyi straszną jak zaraza (I). Sen myśliwski nam odkrył tajnie przyszłych czasów, Że Litwie trzeba zawsze żelaza i lasów (IV). Położył nóż na dłoni, trzonkiem do paznokcia Indeksu, a żelazem zwrócony do łokcia (V) I słysząc strzały, w ogień jazdę swą prowadził, Sam na czele, z żelazem nad głowę wzniesionem (IX). Niech we krwi wrogów nasze utoną urazy, Nie będziem się zbójczemi rozpierać żelazy (X).
Czlowiek ↔ Organizacja społeczna i instytucje społeczne ↔ Wojna ↔ Broń